جستجوی مقالات فارسی – نقش گردشگری حلال در جذب گردشگران مسلمان- قسمت 22

پاسخ: اگر آن‌ها را از نوع موسیقی مطرب و لهوی مناسب با مجالس لهو می‌دانید، جایز نیست به آن‌ها گوش دهید، ولی نهی دیگران از باب نهی از منکر منوط به این است که احراز نمایید که آنان هم آهنگ‌های مزبور را از نوع موسیقی حرام می‌دانند.
پرسش: خواندن به‌صورت غنا توسط هر يک از مرد يا زن چه از طريق نوار کاست باشد و يا از طريق راديو و چه همراه موسيقى باشد و يا نباشد، چه حکمى دارد؟
 پاسخ: غنا حرام است و خواندن به‌صورت غنا و گوش‌دادن به آن جايز نيست اعم از اينکه توسط مرد باشد يا زن و به‌طور مستقيم باشد يا از طريق نوار و همراه با نواختن آلات لهو باشد يا نه.
پرسش: نواختن موسيقى به منظور اهداف و اغراض عقلايى و حلال در مکان مقدّسى مانند مسجد چه حکمى دارد؟
پاسخ: نواختن موسيقى مطرب و لهوى مناسب با مجالس لهو و گناه به‌طور مطلق جايز نيست حتّى اگر در غير مسجد و براى غرض عقلايى حلالى باشد، ولى اجراى سرودهاى انقلابى و مانند آن همراه با نغمه‏هاى موسيقى در مکان مقدس و در مناسبت‌هايى که آن را اقتضا مى‏کند، اشکال ندارد مشروط بر اينکه با احترام آن مکان منافات نداشته باشد و در مکان‌هايى مثل مسجد براى نمازگزاران مزاحمت ايجاد نکند.
پرسش: گوش‌دادن به صداى زن هنگامى‌که شعر و غير آن را با آهنگ و ترجيع مى‏خواند اعم از اينکه شنونده، جوان باشد ياخير، مذکر باشد يا مؤنث چه حکمى دارد؟ و اگر آن زن از محارم باشد، حکم آن چيست؟
پاسخ: اگر صداى زن به‌صورت غنا نباشد و گوش‌دادن به صداى او هم به قصد لذت و ريبه نباشد و مفسده‏اى هم بر آن مترتّب نگردد، اشکال ندارد و فرقى بين موارد فوق نيست.
پرسش: آيا موسيقى سنّتى که ميراث ملى ايران مى‏باشد، حرام است يا خير؟
پاسخ: چيزى که از نظر عرف، موسيقى لهوى مناسب با مجالس لهو و معصيت محسوب شود، به‌طور مطلق حرام است و در اين مورد فرقى بين موسيقى ايرانى و غير ايرانى و موسيقى سنتى و غير آن نيست.
پرسش: گاهى از راديوهاى عربى بعضى از آهنگ‌هاى موسيقى پخش مى‏شود، آيا گوش ‌دادن به آنها به خاطر علاقه به شنيدن زبان عربى جايز است؟
پاسخ: گوش دادن به موسیقی لهوی متتناسب با مجالس لهو و معصیت به طور مطلق حرام است و علاقه شنیدن زبان عربی مجوز شرعی برای محسوب نمی‌شود.
پرسش: آيا غنا در مثل قرآن و دعا و اذان جايز است؟
پاسخ: غنا صوتى است که با ترجيع و طرب همراه بوده و مناسب با مجالس لهو و گناه باشد که به‌طور مطلق حرام است حتّى اگر در دعا و قرآن و اذان و مرثيه و غيره باشد.
پرسش: امروزه موسيقى براى معالجه بعضى از بيماري‌هاى روانى مانند افسردگى، اضطراب، مشکلات جنسى و سرد مزاجى زنان بکار مى‏رود، حکم آن چيست؟
پاسخ: اگر احراز شود که نظر پزشک متخصص و امین این است که معالجه متوقف بر استفاده از موسیقی است، بکارگیری آن به مقداری که معالجه بیمار اقتضا می‌کند اشکال ندارد.
پرسش: اجراى کنسرت توسط زن براى زنان با علم به اينکه گروه نوازندگان نيز زن هستند، چه حکمى دارد؟
پاسخ: اگر اجرای کنسرت به صورت ترجیع مطرب (غنا) نباشد و موسیقی هم که نواخته می ‌شود از نوع لهوی حرام نباشد، این امر فی‌نفسه اشکال ندارد.
پرسش: اگر معيار حرمت موسيقى، لهو بودن و مناسبت آن با مجالس لهو و گناه است، پس آوازها و سرودهايى که باعث ايجاد طرب در بعضى از مردم حتّى کودک غير مميّز مى‏شوند، چه حکمى دارند؟ و آيا گوش‌دادن به نوارهاى مبتذلى که در آنها زنان به‌صورت غنا مى‏خوانند ولى طرب‏آور نيستند جايز است؟ همچنين مسافرينى که سوار اتوبوس‏هاى عمومى که غالباً از اين نوارها استفاده مى‏کنند مى‏شوند، چه تکليفى دارند؟
پاسخ: چنان‌چه موسیقی یا آوازی که با ترجیع و طرب همراه است از لحاظ کیفیت یا مضمون یا حالت خاص شخص نوازنده یا خواننده در خلال نواختن یا خواندن از نوع غنا یا موسیقی لهوی مناسب با مجالس لهو و معصیت باشد، گوش کردن به آن حرام است حتی برای کسی که او را به طرب نیندازد و تحریک نکند و اگر در اتوبوس‌ها و ماشین‌های دیگر نوار غنا یا موسیقی لهوی پخش شود، مسافرین باید از گوش دادن به آن خودداری نموده و نهی از منکر کنند.
پرسش: آيا جايز است مردى غناى زن اجنبيه را به قصد لذت بردن از حلال خود گوش کند؟ آيا غناى زن براى شوهر و برعکس جايز است؟ و آيا اين گفته صحيح است که شارع مقدس غنا را به علت ملازمت آن با مجالس لهو و لعب و عدم انفکاک از آن دو حرام کرده و تحريم غنا ناشى از تحريم آن مجالس است؟
پاسخ: گوش‌دادن به غنا که عبارت است از ترجيع صدا به نحوى که طرب‏انگيز و مناسب با مجالس لهو و گناه باشد، مطلقاً حرام است، حتّى غناى زن براى شوهرش و بالعکس و قصد لذت بردن از همسر، استماع غنا را مباح نمى‏کند و حرمت غنا و مانند آن، با تعبّد به شرع ثابت شده و از احکام ثابت فقه شيعه محسوب مى‏شود و دائر مدار ملاکات فرضى و آثار روانى و اجتماعى نمى‏باشد، بلکه تا زمانى‌که اين عنوان حرام بر آن صدق کند، حکم آن حرمت و وجوب اجتناب به‌طور مطلق است.
پرسش: